غزه امتحان ظهور

امروز هزار شمع در غزه روشن می شود. می دانید چرا؟ هزار روز از حصار ظالمانه غزه می گذرد. هزار روز است کودکان و زنان غزه ، دستی به سوی آسمان و دستی دیگر به سوی ما دراز کرده اند و چشم مساعدت از برادران مسلمان خویش برای رفع این حضار ظالمانه دارند.

هزار روز است کودکان غزه در گرسنگی و تشنگی و تاریکی به سر می برند. هزار روز است که دانش آموزان غزه در زیر نور شمع درس می خوانند. هزار روز است که رژیم تروریست اسرائیل با همدستی آمریکا و فرعون مصر، و سران بی غیرت عرب، هر روز حلقه این حصار ظالمانه را تنگ تر می کنند.

بیش از یک سال از جنگ 22 روزه علیه غزه گذشت . ده هزار خانه و مسجد ویران شد. پنج هزار نفر شهید و مجروح ، و دریغ از حرکت جامعه بین المللی. حتی پس از گذشت یک سال بجای باز کردن گذرگاه رفح و کمک به مردم مظلوم غزه ، فرعون مصر به دستور اربابان امریکایی و صهیونیست خویش،  دیواری فولادین  همچون سد ذوالقرنین به روی برادران مسلمان خود می کشد و تونلهای غزه را که تنها راه رساندن غذا و سوخت این زندان یک و نیم میلیونی است بر سر مجاهدان خراب می کند و آنان را زنده به گور می کند.

هزار روز از حصار غزه می گذرد و در این هزار روز حداقل پانصد نفر بر اثر نرسیدن دارو و عدم توانایی عبور از مرزها برای معالجه در بیمارستانهای دیگر، مظلومانه جان باختند. می دانید یعنی چه؟ یعنی هر یک روز در میان ، یک خانه عزادار از دست دادن عزیز خود به خاطر نبودن دارو در غزه است. دهها بیمار کلیوی و سرطانی  و نوزاد و پیرمرد و پیر زن در این روزها باختند...

هزار روز گذشت و خانه های ویران شده غزه در جنگ 22 روزه به دلیل نبودن سیمان و آهن همچنان به تلی از خاک و خاکستر بدل شده اند و چون مردم نا امید از رسیدن سیمان و آهن شدند، به ساخت خانه های گلی روی آوردند. چون دارو نداشتند ، به درمان با نیش زنبور عسل قناعت کردند. چون گاز نداشتند ، زباله ها و فضولات حیوانات را برای تولید گاز بکار بستند . شبها به جای برق سراسری از موتورهای کوچکی که با سوخت گازوئیل کار می کرد برق تولید کردند و دهها کودک یا بر اثر استنشاق گاز سمی این موتورها در در فصل سرما و یا بخاطر آتش گرفتن مخزنهای سوخت این موتورهای برق سوختند و جزغاله شدند.  

یک و نیم میلیون مردم در حصار غزه هزار روز مقاومت کردند تا شاید روزنه امیدی ، کمکی و فریادی و اعتراضی  از یک و نیم میلیارد مسلمان ببینند . ولی افسوس که کاروانهای کمک رسانی که به غزه وارد شد همه از غیر مسلمانان بودند . خنده دار است ؟ نه ! باید گریست به این امت اسلامی !

بیایید وحدت را از دشمنانمان یاد بگیریم . دشمنان ما وقتی می خواهند به یک کشور مسلمان حمله کنند ارتش متحد تشکیل می دهند کاری ندارند که اعضای این ارتش سفید است یا سیاه ، زرد است یا سرخ. کاری ندارند که دینش چیست، مسیحی است یا یهودی یا بی دین و بت پرست، کاری ندارند که به کدام زبان تکلم می کند و عقایدش چیست. کاری ندارند که مسیحی پروتستان است یا کاتولیک و یا ارتدوکس... همه با هم متحد می شوند تا کشوری اسلامی را با خاک یکسان و منابع آن را غارت کنند.

 اما اگر ما مسلمانان بخواهیم حتی کمک مالی به فلسطین بکنیم هزاران فریاد بلند می شود و در راس همه خود مسلمانان اعتراض می کنند که مثلا فلان کشور که فارس است نباید در کار عرب دخالت کند! یا شیعه نباید به سنی کمک کند! یا برخی در داخل ،منافقانه شعار نه غزه نه لبنان سر می دهند!امروز در غزه در میدان سرباز گمنام هزار شمع روشن می شود تا بگوییم هزار روز حصار کافی است . غزه را آزاد کنید.بیایید ما هم امروز برای آزادی غزه از حصار ظالمانه شمعی روشن کنیم.