غزه امتحان ظهور

روزمره گی آفتی است که وقتی به آن دچار می شویم حساسیت خود را نسبت به محیط پیرامون از دست می دهیم . بسیاری از ما در محیط کاری و زندگی خود دچار روزمره گی می شویم تا حدی که کارایی و ابتکار و شادابی خود را از دست داده و حالت انفعالی پیدا می کنیم.

روزمره گی در بخش دیگری مربوط به محیط اطرافمان می شود. مثلا هر روز از کنار یک کودک فقیر که در مسیر منزل تا محل کار نشسته برخورد می کنیم و شاید یکی دو بار دست در جیب کرده و اسکناسی به او میدهیم ولی روزهای بعد حتی حس نمی کنیم که او در آن مکان نشسته است. گاهی در اتوبوس جای خود را به مرد یا زن سالخورده ای می دهیم ولی به مرور زمان این عادت خوب  را فراموش کرده و نسبت به حضور یک سالخورده که توان ایستادن ندارد واکنشی نشان نمی دهیم . هر روز که به منزل می رویم ، همان کلمات و جملات تکراری را ادا می کنیم ولی نمی دانیم که همسرمان برای مرتب کردن خانه و تهیه شام و رسیدگی به درس فرزندان چقدر تلاش کرده ، در ساعت معینی شام می خوریم و جملات کلیشه ای را با فرزند و یا همسر رد و بدل می کنیم و بتدریج حس می کنیم  زندگی برایمان خسته کننده شده است .

روزمره گی گاهی در مسائل سیاسی پیرامون ما رخ می دهد و باعث می شود تا حساسیت خود را نسبت به مسائل مهم سیاسی اطراف و جهان اسلام از دست بدهیم. در سال 2001 و 2003 که آمریکا دو جنگ خونین علیه افغانستان و عراق را آغاز کرد، در ابتدا صحنه های بمبارانهای وحشیانه و کشته شدن زنان و مردان و کودکان بی گناه قلبهایمان را می فشرد اما بتدریج این اخبار برایمان عادی شد. کمتر روزی است که در اخبار نشنویم دهها عراقی و یا افغانی در حمله های تروریستی و یا عملیاتهای نیروهای امریکایی و "ناتو " در این دو کشور کشته شده اند ، اما منفعلانه از کنار این اخبار عبور کرده و گویی خبری تکراری به گوشمان می خورد که ارزش فکر کردن هم ندارد. گاهی حتی وقتی صفحات اینترنت را ورق میزنیم به خواندن سر تیتر این اخبار اکتفا کرده و حتی حاضر نیستیم ادامه خبر را بخوانیم. حتی اگر روزی باشد که اتفاقی خونین در عراق روی نداده باشد ، رسانه های خبری با تعجب از کنار آن عبور کرده و  مثلا تیتر می زنند : " عراق روزی آرام و بدون انفجار را پشت سر گذاشت" ، گویی به لحاظ روانی حتی در تهیه و نوشتن خبر عادت کرده ایم همواره روزی پر از حادثه و همراه با دهها کشته و زخمی را در عراق ببینیم و زمانی که اتفاقی نمی افتد ، موجب تعجب می گردد.

همین حالت انفعالی افکار عمومی در مقابل وقایع پیرامون ما، باعث شده تا دشمنان نقشه های خود را بطور گام به گام پیاده نمایند و با حساسیت زدایی از شنوندگان و افکار عمومی جهان قدم به قدم اهداف خود را در جهان و خصوصا خاورمیانه پیاده نمایند.

در کشور خودمان مثال میزنیم. یک زمان مبارزه با مفاسد اقتصادی و اعلام نام مفسدان یک مطالبه عمومی و برحق بود اما با گذشت زمان کم کم به دست فراموشی سپرده شده و هر از گاهی یک بیانیه و یا نامه و یا تلنگری در اخبار در این خصوص می شنویم و به عبارت دیگر موضوع مشمول مرور زمان شده و حساسیتها در مقابل آن بتدریج کم شده و به دست فراموشی سپرده می شود در حالیکه مبارزه با مفاسد اقتصادی و اداری یک اصل مهم در برقراری عدالت اجتماعی و پله اول ترقی و پیشرفت هر جامعه ای می باشد.

در عرصه منطقه ای و بین المللی هم موضوعاتی از این قبیل زیاد به چشم می خورد از جمله موضوع مسجد الاقصی و یهودی سازی قدس و تهدیدهای مکرر اسرائیل و امریکا در خصوص حمله به لبنان و غزه و ایران ، به نحوی که تکرار این تهدیدات به شکل روزمره در اخبار موجب می شود تا افکار عمومی به این قناعت برسد که حمله اسرائیل و آمریکا به لبنان یا غزه و ایران یک امر حتمی و غیر قابل اجتناب بوده و باید در مقابل آن تسلیم شد تا حدی که هیچ کس نمی پرسد به چه علت اسرائیل یا آمریکا حق دارند به دیگر کشورها حمله کند؟ به عبارت دیگر نسبت به این موضوع ، حساسیت زدایی از افکار عمومی صورت گرفته و کم کم افکارعمومی جهان وحتی مردم این کشورها به لحاظ ذهنی آماده پذیرش این حمله می گردند.

اما خطرناکترین موضوعی که این روزها با آن روبرو هستیم موضوع یهودی سازی قدس و تخریب مسجد الاقصی و ساخت هیکل موهوم سلیمان است.

بیش از شصت سال است که صهیونیستها ذره ذره خاک فلسطین را غصب و به مناطق یهودی تبدیل می کنند و این کار در طول سالیان متمادی به سیره و صفت دائمی این رژیم تبدیل شده و متاسفانه مسلمانان جهان و خصوصا سران کشورهای عربی حساسیت خود را نسبت به موضوع فلسطین از دست داده اند. هر روز در اخبار می شنویم که صهیونیستها چندین خانه را در قدس تخریب و یا غصب نموده اند و یا چند صد واحد مسکونی را برای استفاده از شهرک نشینان مهاجر، در مناطق فلسطینی بنا نموده اند اما هیچ واکنشی را از کشورهای عربی در اعتراض به این امر نمی بینیم . سالهاست که در اخبار هر روز می شنویم و می بینیم که صهیونیستها مجاهدان فلسطینی را در کرانه غربی ربوده و یا آنها را در داخل و خارج فلسطین به شهادت می رسانند ولی به دلیل همین روزمره گی ، شنیدن این اخبار برایمان تکراری و عادی شده و در مقابل آن انفعالی برخورد می کنیم و واکنشی نشان نمی دهیم و یانهایتا زیر لب به این رژیم ناسزا می گوییم و در نهایت وظیفه خود را در حد غصه خوردن و لب به دندان گزیدن و یا ناله و نفرین فرستادن به رژیم صهیونیستی و امریکا محدود می کنیم . این روزمره گی و انفعال در باره امور مسلمانان و خصوصا موضوع فلسطین و مقاومت موجب شد تا عده ای در داخل جرات کنند شعار های مخالف قانون اساسی و سیاستهای امام راحل (ره) را در دوره پس از انتخابات سر بدهند و به صراحت با تبعیت از سایت وزارت خارجه رژیم صهیونیستی شعار " نه غزه نه لبنان" را در راهپیمایی های به اصطلاح اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ! و ادعای تقلب در انتخابات،  تکرار کنند.

اگر دقت کنیم می بینیم که سوء استفاده دشمن از این غفلت و روزمره گی  ما چگونه باعث شد تا اهداف و خواسته های این رژیم در قلب مملکت اسلامی ما که سی و یک سال است همواره از مردم مظلوم فلسطین و مقاومت لبنان دفاع کرده، آنهم از حنجره برادران مسلمان ایرانی بیان شود. آنها حتی این را یک پیروزی برای خود قلمداد می کنند و به این ترتیب حساسیت ملت ما را که همیشه خط اول دفاع و مبارزه با این رژیم بوده را برای برداشتن گامهای بعدی و از جمله یهودی سازی قدس و تخریب مسجد الاقصی و حمله به لبنان و غزه و... می سنجند.

و اخیرا هفته گذشته و دقیقا روز یکشنبه ، رژیم صهیونیستی اعلام کرد که "حرم ابراهیمی" در الخلیل و "مسجد بلال بن رباح " در شهر بیت اللحم را به فهرست آثار تاریخی اسرائیل ضمیمه و ثبت نموده است و غیر از این 150 اثر تاریخی اسلامی دیگر و از جمله مسجد الاقصی نیز در دستور کار انضمام به آثار تاریخی یهودی می باشند. علیرغم درگیریهای فلسطینیان در شهرهای مختلف کرانه غربی با نظامیان صهیونیست باز هم شاهد سکوت مجامع بین المللی و کشورهای عربی هستیم به نحوی که عربستان سعودی در طول این مدت حتی یک بیانیه اعتراض آمیز هم صادر نکرده است . اجلاس سران کشورهای عربی نیز پس از 5 روز تاخیر ! یعنی روز پنجشنبه صادر شد و آنهم به محکوم کردن کتبی این اقدام رژیم صهیونیستی اکتفا نمود بدون اینکه هیچ موضع تهاجمی و یا تهدید آمیز مبنی بر شکایت به مجامع بین المللی و سازمان یونسکو را در دستور کار خود قرار بدهد. و از همه مضحک تر لحن خجالت آور ادبیات این بیانیه است!

باری، اسرائیل گام به گام در  رسیدن به اهداف خود که همان غصب کامل فلسطین است ، به پیش می رود و مسلمانان جهان و کشورهای عربی در سکوت مطلق تنها نظاره گر فجایعی هستند که هر روز در گوشه ای از این سرزمین اشغال شده به دست صهیونیستها انجام می گیرد. شیخ کمال خطیب ، و شیخ رائد صلاح و اسماعیل هنیه نخست وزیر منتخب مردم فلسطین و حرکتهای مقاومت در این خصوص هشدار داده و گفته اند که این کار صهیونیستها ، امتحانی برای سنجش حساسیت کشورهای عربی و اسلامی و مقدمه ای برای تخریب مسجد الاقصی و یهودی سازی قدس می باشد و اگر واکنش مناسبی صورت نگیرد به زودی باید شاهد تخریب مسجد الاقصی و اعلان آن به عنوان میراث باستانی یهودی باشیم، زیرا پایه های این مکان مقدس اسلامی به دلیل تونلهای حفر شده در زیر این مسجد کاملا تخریب و سست شده و با کوچکترین لرزشی خواه طبیعی و یا مصنوعی و یا حتی با یک باران شدید و سیل فرو خواهد ریخت.

اگر نگاهی دقیقتر به موضوع حرم ابراهیمی در شهر الخلیل بیفکنیم می بینیم که ابتدا صهیونیستها با هدایت یهودیان به این مسجد زمینه درگیری با مسلمانان را فراهم نموده و سپس در یک روز در هنگام نماز صبح یک یهودی تندرو با گشودن آتش بر روز فلسطینیان در حال اقامه نماز تعداد دویست نفر از آنان را به شهادت رسانده و یا زخمی می کند و به دنبال آن این رژیم تصمیم می گیرد تا حرم ابراهیمی را بین یهودیان و مسلمانان تقسیم نماید و بتدریج با فشار و اذیت و آزار شهرک نشینان یهود،  زمینها و خانه ها و مغازه های اطراف حرم از مسلمانان غصب نموده و با بدست گرفتن کنترل امنیت الخلیل و  حرم ابراهیمی و بازدیدهای خشن و توهین آمیز نسبت به زنان و مردان نمازگزار برای ورود به مسجد و اقامه نماز، آنها را از مسجد دور و در نهایت آن را به آثار باستانی خود ضمیمه می سازد. نکته مهم اینجاست که رژیم صهیونیستی همه این تلاشها را در طی سالیان متمادی انجام داده و به اصطلاح به صورت قسطی و پلکانی سعی در یهودی سازی مناطق مختلف فلسطین دارد.

در اواخر نوامبر سال 2009 این رژیم اعلام نمود که خاخامهای صهیونیست پیش بینی نموده اند که مسجد الاقصی در تاریخ 16 یا 26 مارس 2010 یعنی اواخر اسفندماه 88 تخریب و هیکل موهوم سلیمان به جای آن ساخته می شود. این خبر به سرعت در اینترنت و سایر رسانه های داخل و خارج منتشر شده و رسانه های این رژِیم به صورت گسترده با برنامه های ویژه و دعوت از خاخامها و نظر سنجی از مردم ، آخرین مرحله نقشه شوم تخریب مسجد الاقصی را برای آمادگی اذهان و افکار عمومی داخل و خارج وارد فاز عملی نمودند.

دیر نیست که روزی از خواب برخیزیم و در حالیکه مشغول خوردن صبحانه هستیم خبر تخریب مسجد الاقصی را از رسانه ها بشنویم. تصور شما از مواجهه با چنین خبری چگونه است؟ چگونه باید در مقابل این خبر واکنش نشان دهیم ؟ بی شک این موضوعی است که نیاز به برنامه ریزی و اتحاد و یکپارچگی همه مسلمانان دارد.

در اینجا برخی واکنشهای قابل پیش بینی را آورده ایم و به عبارت دیگر ، اخبار آینده را برای شما نقل می کنیم .

گروههای مقاومت فلسطین سیلی از موشکها را روانه شهرک ها و شهرهای رژیم صهیونیستی کرده و جنگ شدیدی در داخل آغاز و عملیاتهای انتحاری در قلب اسرائیل آغاز می شود.

سوریه و حزب الله لبنان در راستای حمایت از مقاومت فلسطین و دفاع از مسجد الاقصی وارد جنگ با رژیم صهیونیستی می شوند و در طی 24 ساعت هزاران موشک به سوی سرزمینهای اشغالی شلیک و شهرهای شمالی مناطق اشغالی را به آتش می کشند.

محمود عباس : دیگر با نتانیاهو برای گفتگوهای صلح مذاکره نمی کنیم! قهر قهر تا روز قیامت! ولی پیشاپیش هر گونه عملیات انتحاری و تروریستی داخل خاک اسرائیل به بهانه انتقام برای تخریب مسجد الاقصی را که حاصل عوامل طبیعی بوده محکوم می کنیم. یک مشت سنگ و خاک را می شود دوباره به هم چسباند اما خسارت ارواح و اجساد برادران اسرائیلی ما که با زحمت و هزینه زیاد به این دیار مهاجرت کرده و میهمانان ما هستند را نمی توان جبران نمود!

رژیم صهیونیستی در سه جبهه جنوب، شمال و شمال شرق مشغول نبرد با مقاومت بوده و خاخامهای صهیونیست و سایر شهرک نشینان در قدس ، به سرعت بنای معبد یهودی سلیمان را که پیش از این اجزای آن را ساخته و آماده نموده اند، آغاز می کنند.

اوباما: هر دو طرف فلسطینی و اسرائیلی را به آرامش و از آنجایی که دیگر امکان صلح وجود ندارد هر دو طرف را به نشستن بر سر میز برای نوشیدن چای و قهوه دعوت می کنیم .

هیلاری کلینتون: برنامه هسته ای ایران باید همین الان متوقف شود و تمام مصیبتهای منطقه بخاطر غنی سازی اورانیوم 20 درصدی و راه اندازی نیروگاه برق بوشهر است. تحریمها تشدید می شود

عمر موسی دبیرکل اتحادیه عرب در حال جستجوی وزرای خارجه و سران عرب برای تشکیل اجلاس اضطراری اتحادیه کشورهای عربی در طی ده روز آینده می باشد. وی می گوید پیش نویس بیانیه سران عرب به زودی از کاخ سفید با فاکس ارسال و پس از ترجمه در اختیار شبکه های خبری قرار خواهد گرفت.

دولت و ملت ایران به شدت این عمل ننگین رژِیم صهیونیستی در حق مسجد الاقصی و قبله نخست مسلمانان محکوم نموده و گروههای بزرگ دانشجویان و بسیجیان خواستار اعزام به فلسطین و جنگ با رژیم صهیونیستی می شوند و آماده باش در همه لایه ها برای شروع جنگ صورت می گیرد.

ملک عبدالله پادشاه سعودی: ایران از دخالت در امور داخلی اعراب خودداری کند!

ملک عبدالله پادشاه اردن: این عمل را محکوم کرده و معتقدیم تنها راه حل منطقی ، شروع فوری مذاکرات صلح و تشکیل دو دولت است!

امیر قطر: تخریب مسجدالاقصی را محکوم و آماده پرداخت بیست میلیون دلار برای بازسازی آن هستیم.

امیر کویت: ما همواره در کنار حکومت خودگران فلسطین و محمود عباس هستیم و در این راستا از او حمایت می کنیم . اگر نیاز به کمکهای مالی می باشد حاضریم کمک کنیم.

امیر بحرین: فاصله ما با فلسطین چقدر است؟ مسجد الاقصی در قدس است یا اسرائیل ؟ این موضوع چه ربطی به فلسطین دارد؟ اصلا ما چرا باید در امور داخلی دیگران دخالت کنیم!

پادشاه عمان: این موضوع داخلی است و ما نباید با دخالت در آن مشکلات را بیشتر کنیم ، محمود عباس و نتانیاهو می توانند با ادامه مذاکرات این مشکل را حل کنند!

امارات: می توانیم به جای مسجد الاقصی که ساختمان آن قدیمی بوده یک برج مثل برج خلیفه بسازیم  و در آن دهها مسجد و معبد یهودی برای مسلمانان و یهودیان و کلیساهایی مخصوص مسیحیان بسازیم! مهندسین متخصص ما و سازندگان برج خلیفه و برج العرب در حال رایزنی و طراحی برای این برج می باشند!

حسنی مبارک : مقصر اصلی حماس است که مانع آشتی فلسطینیان و مذاکرات صلح شده وگرنه این اتفاق نمی افتاد . ما حماس را به شدت محکوم و خواستار محاکمه دولت اسماعیل هنیه و پاسخگویی رهبران مقاومت هستیم . مبارک به سرعت دستور ساخت یک دیوار فولادی دیگر با طول و عرض بیشتر در مرزهای خود با غزه را می دهد! هر گونه تظاهرات علیه اسرائیل در داخل مصر ممنوع و سرکوب می شود . 

سارکوزی نخست وزیر فرانسه و میرکل صدر اعظم آلمان در بیانیه ای مشترک خواهان انتقال سنگهای مسجد الاقصی به مکه و یا مدینه و ساخت مسجد الاقصی در آنجا می شوند و می گویند با این عمل مسلمانان می توانند با یک تیر سه نشان بزنند! انجام حج و زیارت مسجد الاقصی در آرامش و عدم درگیری با اسرائیل! و البته پادشاه سعودی نیز از این موضوع استقبال می کند و مالیات جدیدی را به هزینه حج اضافه می کند و می گوید می توانیم همه مکانهای اسلامی را در یک جا یعنی همین جا ! جمع کرده و سود بیشتری ببریم .

مسلمانان سایر نقاط جهان در مقابل سفارت اسرائیل تظاهرات و چند شعار مرگ بر اسرائیل سرداده و چند لنگه کفش هم به در و دیوار پرتاب و یکی دو پرچم را هم آتش می زنند و در ساعت مقرر به منازل خود می روند تا فیلم و گزارش تظاهرات خود را در هنگام شب از تلویزیون مشاهده کنند.

رحیم مشایی: ما با ملت اسرائیل دوست هستیم و قصد جنگ نداریم و معتقدیم که تخریب مسجد الاقصی و درگیری فلسطینی ها با اسرائیل نشانه عدم مدیریت پیامبران الهی خصوصا حضرت موسی (ع) و حضرت سلیمان بوده است.  اینها می دانسته اند با گذشت قرنها یهودیان با مسلمانان درگیر می شوند چرا باید همگی در یک محل ظهور کرده و در آنجا مسجد و معبد بسازند که اینهمه مشکلات به وجود بیاید؟ باید برای مدیریت بهتر اوضاع بگوییم معراج از مسجد الحرام مستقیم بوده و در مسجد الاقصی ایستگاه نداشته تا جنگ تمام شود و باید بگوییم یهودیان برای خودنمایی در مقابل مسلمانان مسجد الاقصی را بعدا اضافه نموده اند تا از آن بهره برداری اقتصادی بکنند. قبله اول و آخر مسلمانان فقط کعبه است!

و در خاتمه باید بگوییم : هدف از بیان این مقوله و طنز انتهای آن تفریح و خندیدن نیست، بلکه هدف آگاهی بیشتر ما در مواجهه با روزمره گی و نقشه های شوم دشمنان و در راس آنها رژیم صهیونیستی و آمریکای جهانخوار می باشد.